Šopenov svet kroz prste Milice Zidarić: Prelidi op. 28

Integralno izvođenje Šopenovih Prelida iz opusa 28 predstavlja izuzetan izazov za pijanistu koji se odluči da ih interpretira. Ove kompozicije pijanisti pružaju priliku da demonstrira širok spektar veština, uključujući suptilne emocionalne razlike između 24 preludijuma, od kojih svaki ima svoj karakter, muzički sadržaj i tehničke zahteve. Pijanistkinji Milici Zidarić ovo nije prvi put da se upušta u istraživanje celog ciklusa, poput ovog Šopenovog. Njen doktorski umetnički projekat obuhvatao je izvođenje integralnog opusa 24 Prelida Sergeja Rahmanjinova, što ukazuje na njenu težnju da istražuje sopstvene muzičke i tehničke granice kroz ovakve maratonske, jednočasovne nizove kraćih kompozicija koje samo svojim trajanjem mogu da stvore iluziju lakoće izvođenja.

Milica Zidarić, klavir

Specifičnost interpretacije Milice Zidarić leži u njenom posvećenom pristupu partiturama i pažljivo osmišljenoj dramaturgiji svakog prelida.

Šopenovi Prelidi op. 28 su kratke klavirske kompozicije, napisane između 1834. i 1839. godine, koje istražuju karaktere različitih tonaliteta. Ovi Prelidi mogu se posmatrati kao nastavak tradicije koju je postavio Johan Sebastijan Bah svojim Dobro temperovanim klavirom. Kompozitori ranog 19. veka, poput Šopena, obnovili su ovu ideju u nešto fleksibilnijoj formi.

Legat Josipa Slavenskog

Četvrtak, 6. jun 2024. godine

Specifičnost interpretacije Milice Zidarić leži u njenom posvećenom pristupu partiturama i pažljivo osmišljenoj dramaturgiji svakog prelida. Zidarić je sa poštovanjem pristupila svakom prelidu, dodajući im suptilne crte svog ličnog pijanizma. Njene interpretacije su suzdržane i oslobođene spoljašnjih efekata koji bi mogli da preuveličaju muzički materijal kompozicije. Svojim interpretacijama Zidarić omogućava slušaocu da muziku doživi u njenom najčistijem obliku. Posebno su se istakle interpretacije četvrtog, devetog, osamnaestog i dvadeset i četvrtog prelida, u kojima je Zidarić ostvarila zanimljive kontraste, koristeći gipke, suptilne i pažljivo osmišljenje muzičke gestove. Njena osetljivost prema molskim harmonijama prelida u a-molu oštro je kontrastirala s brzim tempom u bas ostinatu u G-duru. Njen ritmički živahni pristup vedrom D-duru vodio je u zapanjujuće suzdržanu interpretaciju melanholičnog h-mola. Tempa svih prelida su unjenom izvođenju bila umerena i bez veliki oscilacija u odnosu na Šopenove postavke tempa. To je pomoglo da se postigne dobra intezivnost melodijskih linija, kao i da se dobro ozvuči bogata harmonska smelost kompozitora iznad i ispod njih.

Kraj koncerta ozvačničen je izvođenjem Etide br. 4 (Presto) Vasilija Mokranjca. Skroman omaž jednom srpskom kompozitoru prošao je brzo i u jednom dahu.